Donör Düzenlemelerini Anlamak

Üçüncü taraf üreme teknolojilerini kullanmayı seçerken, vermeniz gereken kararlardan biri ne tür bir bağış düzenlemesi istediğinizi belirlemektir: bilinen, adsız, yarı açık veya açık. Bu karar sperm, yumurta ve embriyo donör düzenlemeleri için geçerlidir.

Sizin ve bağışçının seçtiği düzenleme türünün yalnızca siz, amaçlanan ebeveynler için değil, aynı zamanda gelecekteki çocuğunuz, bağışçı ve bağışçının çocukları üzerinde (varsa) etkisi olacaktır. Seçiminizin potansiyel etkisi, seçeneklerinizi dikkatlice değerlendirmek için iyi bir nedendir.

Tabii ki, seçenekleriniz sizin için uygun olanlara bağlı olacaktır. Örneğin, tanıdığınız bir kimsenin bağışta bulunmadığı veya bağışlayamadığı durumlarda, bilinen bir bağışçı kullanmak bir seçenek olmayacaktır. Ek olarak, kullandığınız doğurganlık kliniği veya bağış kurumu tarafından teklif edilmemişse, açık bir bağış düzenlemesi yapamayabilirsiniz. Yerel yasalar ve düzenlemeler gibi kişisel faktörler gibi diğer faktörler, bağış düzenlemeleri söz konusu olduğunda mevcut tercihlerinizi etkileyebilir.

Üçüncü taraf destekli üreme konusunda bazı temel terminolojileri anlamak önemlidir. Aşağıda ortak terimler ve her birinin hızlı bir tanımı bulunmaktadır.

Amaçlanan Ebeveyn (ler): Bebek sahibi olmaya çalışan birey veya çift. “Amaçlanan” kelimesinin, doğurganlık tedavisi canlı doğum garantisi vermediğinden kullanıldığını unutmayın.

Yerel düzenlemelere bağlı olarak, yasa amaçlanan ebeveynleri sadece bağış sözleşmesiyle tanıyabilir. Aksi takdirde, bebek doğduktan sonra bir evlat edinme prosedürü yapılması gerekebilir. Gebelik taşıyıcı da kullanılmışsa bu daha yaygındır.

Donör : Sperm, yumurta veya embriyo (lar) larını bağışlayan birey (veya bireyler).

Gametler : Bu sperm veya yumurta hücrelerini ifade eder.

Donör Gebe Çocuk : Bu, donör gametler kullanılarak gebe kalan çocuk anlamına gelir.

Gebelik Taşıyıcısı (Gebelik Sureti) : Bu, amaçlanan anne sağlık veya doğurganlık komplikasyonlarından kaynaklanamıyorsa veya amaçlanan ebeveyn (veya ebeveynler) bekar bir erkek veya erkek çift ise hamileliğini yapan bir kadındır. Amaçlanan ebeveynlerle gebelik ilişkileri de karmaşıktır ve dikkatli düşünülmelidir.

Bilinen Donör : Bu, donörün şahsen tanıdığınız bir kişi olduğu durumdur. Arkadaş, akraba veya tanıdık olabilirler. Diğer donör düzenlemelerinden farklı olarak, kişi bir kurum veya doğum kliniği aracılığıyla bulunmaz.

Anonim Donör Düzenlemesi : Bu, donör ve amaçlanan ebeveynin birbirleriyle ilgili hiçbir tanımlayıcı bilgisi olmadığı zamandır. Bu, bağışçının amaçlanan ebeveyne ulaşamayacağı ve amaçlanan ebeveyni bağışçı ile görüşemeyeceği anlamına gelir.

Ajans veya klinik, amaçlanan ebeveynlerin seçiminde yardımcı olabilecek donör profili hakkında bilgi sunacaktır. Bu bir bebek resmi, tıbbi ve aile öyküsü, kültürel veya dini geçmiş, meslek, hobiler, test puanları, kişilik sorularına cevaplar ve daha fazlasını içerebilir. Bununla birlikte, donör bilgileri belirli vericiyi bulmak için kullanılamaz. Verici tipik olarak amaçlanan ebeveynler hakkında bilgi almaz.

Yarı Açık Donör Düzenlemesi : Bu, donör ve amaçlanan ebeveyn arasında bir miktar bilgi geçişi gerektirir, ancak sınırlıdır. Bağışçı ve amaçlanan ebeveyn hala birbirlerinin kişisel iletişim bilgilerine sahip değildir, ancak kurum, klinik veya bir avukat aracı olabilir. Paylaşılan detaylar, hamile kalma hakkında genel bilgileri (vericinin katkısına dayanarak bir hamilelik oluşmuşsa – genellikle bir bağışçı bu bilgiyi isimsiz bir düzenleme ile almazsa), hatta bir bebek resmi veya bir mektup içerebilir.

Devam eden iletişim tipik değil. Daha sonra, hem donör hem de amaçlanan ebeveyn kabul ederse, ilişkiyi açık olanla değiştirebilirler. Bazen yarı açık bir düzenleme, bağışçı ile amaçlanan ebeveyn arasında herhangi bir iletişimi içermez, ancak bağışçı ile gebe kalmış çocuk arasında 18 yaşına geldikten sonra sınırlı bir süre sonra temas kurulmasını sağlar.

Açık Bağış Düzenlemesi : Bağış yapan ve amaçlanan ebeveynlerin birbirlerinin kişisel iletişim bilgilerine sahip oldukları ve doğrudan birbirleriyle iletişim kurmayı kabul ettikleri durumdur. Donör ve amaçlanan ebeveynler, bebeğin doğumundan önce veya sonra buluşabilir. Bununla birlikte, iletişim olasılığı devam eden sık teması garanti etmemektedir.

İletişimin miktarı ve ilişkinin neye benzediği çok bireyseldir. Bir durumda, bağışçı ve amaçlanan ebeveynler bir kez buluşabilir. Başka bir durumda, birkaç yılda bir düzenli “aile” toplantıları yapabilirler. En sık olarak, erken temasta sıklıkla temas vardır ve bu zaman geçtikçe doğal olarak azalır.

Yukarıda belirtildiği gibi, bilinen bir donör bir tanıdık, bir meslektaş, yakın bir arkadaş veya bir akraba olabilir. Bazen, bilinen bir potansiyel bağışçı hikayenizi duymuş ve bir yumurta, sperm ya da embriyo bağışçısı aradığınızı biliyor. Bazen siz (veya eşiniz), bağışçı olarak kabul etmeyi düşündüğünüz birinden ricada bulunmaya karar verebilirsiniz.

Bilinen bir bağışçı kullanmanın kesinlikle bazı avantajları olsa da, birçok potansiyel problem vardır. Doğurganlık klinikleri, bilinen donör düzenlemeleri söz konusu olduğunda çok dikkatli olabilir. Bazıları psikolojik danışma ve yasal belgeler yazılıp imzalanana kadar bilinen bir bağışçı kullanma olasılığını bile tartışmayacak.

Bilinen Bağışçıların Olası Avantajları

Verici ve arka planı hakkında daha çok şey biliyorsun. Bağışçı seçiminin bir kısmı, bağışçının kim olduğu hakkında bir fikir edinmek için profilleri okumak ve bebek resimlerine bakmaktan ibarettir. Ancak, bir kişinin profil tanımından ve birkaç bebek fotoğrafından kim olduğunu gerçekten bilemezsiniz. Bağışçı tanıdığınız bir kişi olduğunda, gelecekteki çocuğunuz için genetiği kimin sağladığını bilmek konusunda kendinizden emin olabilirsiniz.

Bilinen bir donör daha ucuz olacaktır. Bilinen bir bağışçı genellikle bağış yapma “sıkıntısı” için bir ücret almaz ve bağışın yalnızca doğrudan tıbbi ve yasal masraflarının karşılanması gerekir. Yumurta bağışı için, bu binlerce dolar tasarruf sağlayabilir.

Bu deneyim sizi ve vericiyi bir araya getirebilir. Bağış süreci (özellikle yumurta bağışı), özellikle bağışçı aileye bebek sahibi olmaya çalışırken umursadığı zaman, yoğun ve duygusal olabilir. Doğurganlık tedavilerinden “birlikte” geçtikten sonra (başarılı olursa) bebeği dünyaya getirmek siz ve bağışçı arasında güçlü bir bağ yaratabilir.

Bağışçı bir aile üyesi olduğunda, amaçlanan ebeveyin, gametlerini kullanmayan bebekle genetik bir bağlantısı olabilir . Örneğin, bir erkek kardeş, lezbiyen kız kardeşinin ortağı için sperm bağışçısı olmayı önerebilir. Ya da bir erkek kardeş, erkek kardeşi ve kız arkadaşı için bir sperm donörü olmayı teklif eder. Her iki durumda da, ailesel bir bağlantı sağlandığında olumlu bir sonuç olabilir.

Bağışçı tarafından tasarlanan çocuk daha fazla bilgiye ve muhtemelen bağışçı ile devam eden bir bağlantıya sahip olabilir. Araştırmalar donör gebe çocukların kökenlerini merak ettiklerini ortaya çıkardı. Ebeveynleriyle yakın ve sevgi dolu bir ilişki olsa bile, genetik mirasını merak etmek doğaldır.

Bilinen bir donör kullanmanın bir avantajı, donör gebe olan çocuğun, spermlerini, yumurtalarını veya embriyolarını bağışlayan bu “gizemli” kişinin kim olduğunu merak etmesi gerekmez. En azından bağışçıyla iletişim kurma ve konuşma yeteneğine sahip olacaklar. Bağışçıyı tanıyarak bile büyüyebilirler.

Bağışçı, bağış yapan çocukla ilişkiye girebilir veya en azından çocuğun hayatı ve geleceği ile daha fazla temas halinde olabilir. Bağışçıların çoğu, bağışçı tarafından tasarlanan çocukla ilişki kurmakla ilgilenmez, çünkü temel motivasyonları bir başkasının aile sahibi olmasına yardımcı olmaktır. Buna rağmen, bağışçılar bazen bu dünyaya getirdikleri “yardım ettikleri” çocuğu merak ediyorlar. Bilinen bağışçılar bu sorunu yaşamazlar, çünkü genellikle en azından yaratmaya yardım ettikleri aile ile temas halinde kalırlar (bağışlamadan önce birbirlerini tanıdıkları için).

Bilinen Bağışçıların Olası Dezavantajları

Ebeveynlik kararlarında gelecekteki ihtilaf potansiyeli vardır. Bilinen bir bağış sözleşmesindeki yasal sözleşme, ebeveynlerin kim olduğunu ve bağış sahibinin herhangi bir ebeveyn haklarından veya kararlarından vazgeçtiğini açıkça belirtmekle birlikte, bu gelecekte anlaşmazlık yaşanmayacağını garanti etmemektedir. Çocuk büyüdükçe, bağışçı amaçlanan ebeveynlerin ebeveynlik tercihlerine katılmayabilir. Bağışçının yapması gereken etik şey aynı fikirde olmak, fakat karışmamak, yine de çatışmalar ortaya çıkabilir.

Bağışçı ve amaçlanan ebeveyn için artan yasal uyuşmazlık riski vardır. Bağış öncesi sözleşmelerde bile yasal sorunlar ortaya çıkabilir. Amaçlanan bir ebeveynin, bağışçının maddi olarak sorumlu olmadığını söyleyen bir sözleşmeyle bile, nafaka için bir sperm donörüne dava açtığı durumlar olmuştur.

Bağışçı bağışta bulunma konusunda baskı hissediyor olabilir. Bağışçı yakın bir arkadaş veya aile üyesi için bağış yapma talebini reddettiğinde kendini suçlu hissedebilir. Veya, başlangıçta bağış yapmak isteyebilirler, ancak riskleri ve ilgili her şeyi öğrendikten sonra geri çekilmek istiyorlar. Bu, kızgınlığa yol açabilir.

Verimlilik tedavileri başarısız olursa, bağışçı kendini suçlu hissedebilir veya kişisel sorumluluk alabilir. Doğurganlık tedavisi bebek için bir garantidir – bir garanti değil – sadece bir şanstır.

Başarısız tedaviler amaçlanan ebeveynler için duygusal olarak zordur, ancak donör için de acı verici olabilir. Özellikle, amaçlanan ebeveynlere önem veren bilinen bir bağışçı varsa, bu çok zor olabilir.

Bu deneyim, bağışçı ile olan ilişkinize zarar verebilir. Bağışçı olmak, bazı insanları birbirine daha yakınlaştırabildiği gibi, insanları birbirinden ayırabilir.

Bazı aile donör çiftleri etik veya tıbbi problemlerdir. Örneğin, bir erkek kardeş (kendi yumurtalarını kullanıyorsa) kız kardeşi için bir sperm donörü olmamalıdır, çünkü ensest bir ilişki yaşanmış gibi görünebilir. Ayrıca, donör gebe çocuğun anne ve babası genetik olarak kardeş ise, bu doğumsal doğum hastalıkları riskini artırabilir.

Bir diğer olası etik sorun ise, bir kızın annesi için yumurta bağışı olması, amaçlanan baba veya sperm bağışçısı kızın genetik babası olmasa bile. Korku, kızının annesinin, ebeveyn ilişkisinin doğası gereği, yumurtalarını bağışlamayı kabul etmesi konusunda baskı hissedebilmesidir.

İsimsiz bir yumurta, sperm veya embriyo donörünün kişisel bilgileri açıklanmaz. Amaçlanan ebeveynlerin veya bağışçı tarafından tasarlanan çocuğun bağışçı ile iletişim kurmasının ve bağışçı tarafından amaçlanan ebeveynlerle ve bağışçı tarafından tasarlanan çocuğun iletişim kurması mümkün değildir. (Ancak, genetik teknoloji işletmelerinde bu değişmektedir. Bu konuda daha fazlası.)

Bu bir zamanlar ilgili tüm taraflar için ideal olarak kabul edildi. Tamamen anonimlik, tüm taraflar için, özellikle birkaç yıl önce, üçüncü tarafların çoğaltılması kavramının daha yeni olduğu zamanlar için ideal bir seçim gibi görünüyordu. İnsanların isimsiz bağışta bulunma tercihlerini içeren sebepler:

• Verici için daha az risk. Bağışçı daha sonra nafaka için dava açacağı konusunda endişelenmek zorunda değildir. Bazı bağışçılar, bir çocuğun kapılarının başında gelebilecekleri ve ebeveynlerinin bir tür figürü olmalarını isteyebilecekleri korkusunu uzun zamandır yaşamışlar – bir başkası için bir aile oluşturmaya yardım etmek isteyen bir bağışçı değil.
• Amaçlanan ebeveynler için daha az risk. Amaçlanan anne-babalar bazen bağışçı tarafından tasarlanan çocuğun bağışçı ile iletişim kurabilmesi durumunda bağışçıyı arayabilecekleri ve seçebileceklerinden endişe ediyorlar Ayrıca bağışçının çocuk hakkında ebeveyn kararları almaya çalışabileceği endişesi var.
• Daha az utanç. Özellikle de sperm bağışları için, bazı amaçlanan babalar kendi çocuklarını üretemedikleri için utanıyorlar. Sperm bağışını gizli tutmak, algılanan tehdidi erkekliklerine karşı korumanın bir yoluydu.
• Hiç kimse gerçekten bağışçı tarafından tasarlanan çocuğun duygularını ve ihtiyaçlarını düşünmedi. Üçüncü tarafların çoğaltılması, özellikle sperm donörleriyle başladığında, çocuklarla ilgili fikirler çok farklıydı. Hem donör gebe çocukların hem de gerçek kökenlerinin gizli tutularak evlat edinilen çocuklar için en iyisi olduğu düşünülmektedir. Ancak, artık birçok çocuğun “bir şeylerin doğru olmadığını” hissedebildiğini biliyoruz. Annelerine ya da babalarına görünmediklerini farkedebilirler ya da tam olarak ait olmadıkları bu iç rahatsızlığı yaşayabilirler. ebeveyinleri. Çocuk psikolojisinin karmaşıklığı ve kimlik gelişimi tam olarak anlaşılmamış ve anlaşılmamıştır.

Zamanla, tam anonimliğin neden ideal olmaktan uzak olduğu konusunda birçok neden ortaya çıkmıştır.

• Donör gebe çocuklar genellikle genetik kökenlerini merak ediyorlar.
• Ebeveynler, bazen bir aileye sahip olmalarına yardım eden kişiyle bir şekilde bağlantı kurmayı uzun sürebilir.
• Bağışçılar bazen yaratmalarına yardım ettikleri aileyi merak ediyorlar.

Bağışçı-anlayışı çevreleyen korkuların çoğu temelsizdir. Kökenlerini merak eden donmuş gebe çocuklar, mutlaka ebeveynlerini reddetmek istemezler – sadece nereden geldiklerini bilmek isterler. Çoğu bağışçı (yabancı olan, “bilinen” bağışçı olmayanlar), bağışçı tarafından tasarlanan çocukların ebeveynliklerini almakla ilgilenmezler – sadece dünyaya girmelerine yardım ettikleri çocuğu merak ederler.

Yarı açık ve açık bağış düzenlemeleri bu sorunları giderebilir.

Anonim Bağışın Olası Dezavantajları

Anonim bağışla ilgili bir diğer sorun, modern genetik teknolojiyle gerçekten garanti edilemeyebilir olmasıdır. Şimdi, DNA servisleriyle, tükürüklerini bir laboratuvara gönderebilir ve aileleriyle genetik bir ilişki olup olmadığını öğrenebilir. Bağışçı-anlayışı sessiz tutmayı ümit eden ebeveynler, basit bir post-in genetik testinin sırrını açığa çıkarabildiklerinde bu seçeneğe gerçekten sahip olamazlar. Ayrıca, bağışçılar da genetik bir hizmet kullandıysa, bağışçı tarafından tasarlanan çocuklar ve amaçlanan ebeveynleri bağışçılarını bulabilir.

Ayrıca, donör tarafından tasarlanan akrabaların genetik kardeşlerini bulmalarına yardımcı olmak amacıyla 2000 yılında kurulan bir web sitesi olan Donör Kardeş Kaydı da bulunmaktadır. Bağışçı kardeş sicilinin sitesinde belirtildiği gibi, “DSR’nin temel değeri dürüstlük, insanların biyolojik kökenleri ve kimlikleri hakkında bilgi alma konusunda temel hakka sahip oldukları inancıyla” dürüst.

Yarı açık bir bağış düzenlemesiyle, daha fazla kişisel bilgi değiş tokuş edilir, ancak iletişimin doğrudan bağışçı ile amaçlanan ebeveyn arasında doğrudan gerçekleşmesi yeterli değildir. Tipik olarak donör ve amaçlanan ebeveyn arasında mesaj ileten bir aracı vardır. İlk adlar paylaşılırken, taraflar arasında doğrudan temasa yol açabilecek bilgileri (soyadı gibi) paylaşılmaz. Bu, tamamen açık donör düzenlemelerinin bazı korkularını ve risklerini azaltabilirken, donör gebe çocukların kökenleriyle ilgili bilgilere erişim hakkını ele almaktadır.

Verici tarafından tasarlanan çocuklar için yarı açık bağış düzenlemeleri, çocuğun vericisine en az bir mektup yazmasına ve en az bir yanıt almasına izin verebilir. Genellikle, sözleşme, çocuğun ilk temastan 18 yaşından önce olmasını gerektirir ve temasın devam ettiği yönünde bir varsayım veya gereklilik yoktur.

Yarı açık bir donör durumunda, donör, hamileliğin başarılı olup olmadığı veya sonuçta bağıştan sonuçlanan kaç çocuk hakkında bilgi alabilir. Ebeveynler doğumdan sonra bebeğin (aracı aracılığıyla) fotoğraflarını gönderebilir. Bu gibi durumlarda, iletişimin yalnızca bebek doğana (veya gebe kalıncaya kadar) devam etmesi beklenir, ancak bu devam edemeyeceği anlamına gelmez.

Ayrıca, bağışçı veya amaçlanan ebeveynler fotoğraflarla bağlantı kurmaya veya göndermeye devam etmek istiyorsa veya ikinci düşünceler varsa ve açık bir bağış düzenlemesiyle olan ilişkiyi “yükseltmek” istiyorsa, iletişimi yürüten klinik veya kurum.

Açık bir donör durumuyla, iletişim genellikle donör ve amaçlanan ebeveynler arasında doğrudan gerçekleşir. Bu, bağış düzenlemesinin en az görülen şeklidir.

Tam adlar, meslekler ve konumlar dahil olmak üzere daha fazla tanımlayıcı detay paylaşılır. Bağışçı ve amaçlanan ebeveynler buluşabilir ve bebek doğduktan sonra ara sıra buluşmayı kabul edebilirler. Çoğu zaman, açık bir bağış düzenlemesi ile tüm taraflar, bağış yapan çocuk, bağış yapan kişi ve amaçlanan ebeveynler arasında sürekli bir ilişki kurmak istemektedir. Bu ilişkinin içereceği ve neye benzeyeceği, aileler arasında büyük farklılıklar gösterebilir.

Daha önce de belirtildiği gibi, üçüncü tarafların çoğaltılması daha yeni bir seçenek olduğunda, donör gebe çocukların ihtiyaçları tam olarak değerlendirilmemiştir ya da takdir edilmemiştir. Bu kötü bir şey değildi, ama çocuk psikolojisinin eksik bir anlayışının sonucu.

Ancak son zamanlarda araştırmacılar, donörün gebe kalmanın ihtiyaçlarını ve psikolojik etkilerini incelemeye başlamışlardır. Çalışması kolay değil, çünkü donör gebe olan yetişkinlerin büyük çoğunluğu donör gebe kaldıklarını bile bilmiyor olabilir. Ayrıca, tamamen anonimliğe sahip, bireyleri incelemek için takip etmek imkansızdır. Ancak, yapılan küçük araştırma ilginç sonuçlara ulaştı:

• Bağış yapan çocukların birçoğu bağışçılarının “aileleri” hakkında merak ediyorlar. Sperm bağışçıları ile tasarlanan bağışçı-gebe yetişkinler üzerinde yapılan bir çalışmada,% 90’ı bağışçıları hakkında hiçbir bilgi sahibi olmadıklarını,% 76’sının Bağışçıları hakkında en azından daha fazla bilgi edinebilecek veya daha fazla bilgi edinebilecek,% 65’i bağışçılarını “biyolojik babaları” olarak nitelendirdi,% 80’i bağışçıyı aramaya çalıştı ve% 88’i de yarı kardeşlerini bulmak ve karşılamak istiyor verici.
• Bağışçı tarafından tasarlanan bazı çocukların, bir şeylerin doğru olmadığına dair bir anlamı olabilir. Ailelerin donör-anlayışlarını gizli tutmaya çalıştıkları durumlarda, araştırmalar bazı çocukların bir şeylerin kapalı olduğu hissi ile büyüyebileceğini tespit etti. Neden babasının veya annenin ailesinin yanında kimseye benzemediklerini merak edebilirler. Bu bile endişe ve kimlik sorunlarına yol açabilir.
• Uzmanların çoğu, çocuklara donör gebe oldukları söylenmelidir. Bağışçı-anlayışı çocuklardan bir sır olarak saklamanın en iyi olduğu düşünülürken, uzmanların büyük çoğunluğu çocuklara karşı dürüst olmanın en iyisi olduğuna inanmaktadır. Bu, özellikle modern genetik teknolojiler için geçerlidir, çünkü çocuklar sonunda gerçek kökenlerini keşfedebilir ve daha sonra ebeveynlerinin dürüst olmayan olduğunu hissedebilir.

EniyiAile’de Bir Kelime

Ailenizi üçüncü tarafların çoğaltılmasıyla inşa etmeyi seçmeniz duygusal ve karmaşık olabilir. Bu kararı vermenin bir kısmı, sizin ve potansiyel olarak bağışlanmış çocuğunuzun ne tür bir bağış ilişkisinden yararlanabileceğinizi düşünmenizi içerir. Ayrıca, vericinin ve vericinin kendi çocuklarının deneyimlerini de düşünebilirsiniz (vericinin hamile kaldığı çocuğunuzun yarı kardeşi olacaktır).

Mutlak doğru ya da yanlış cevap yoktur. Bu, donör kavramlarının karmaşıklığına aşina olan bir terapistle dikkatlice ve dikkatlice tartışılacak bir şeydir, böylece o sırada sahip olduğunuz bilgilerle alabileceğiniz en iyi kararı verdiğinizi hissedebilirsiniz.