Cinsel taciz, sadece işyerinde olan bir şey değildir. Araştırmalar, birçok ortaokul çocuğunun sözlü cinsel taciz mağduru olduğunu ve bu davranışın zorbalıkla bağlantılı olduğunu ve ilkokul kadar erken başlayan köklere sahip olduğunu göstermektedir.
Çocuk ve Gençlik Hizmetleri Dergisi dergisinde Aralık 2016’da yayınlanan beş yıllık bir araştırma, ortaokuldaki öğrencilerin yüzde 43’ünün ankete katılan cinsel taciz mağduru olduklarını (cinsel yorumlar, şakalar ve jestleri) geçen yıl. Zorbalık ve gençlik şiddetinin uzmanı olan Dorothy L. Espelage, Florida Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olan doktora çalışmasında, zorbalık ve cinsel taciz ile ilgili risk faktörlerini incelemek için ortaokuldan liseye kadar 1300 çocuğu izlemiştir. Çalışmanın bazı önemli noktaları:
- Kabadayı genellikle “eşcinsel” ya da “ibne” gibi homofobik bir dil kullanan zorla beşinci ve altıncı sınıfçılar, özellikle bir çocuğun cinsiyetinin yeterince klişe davranışını göstermediğini düşünürken (bir kız kadınsı veya bir erkek erkektir) Bu gerçekleştiğinde, Dr. Espelage, sahnenin cinsel taciz için ayarlandığını ve bu isimleri sık sık çağıran çocuklar arasında döndüklerini ve eşcinsel olmadıklarını kanıtlamak için diğer çocukları cinsel tacizde bulunduğunu söylüyor.
- Çocukların yüzde 25’inin birilerini öpmek zorunda kaldıklarını ve hatta cinsel tacize uğradıklarını ve öğrencilerin yüzde 21’inin cinsel şekilde dokunulduğunu, yakalandığını veya sıkıldığını bildirdiği gibi. Neredeyse beşte biri ya da yüzde 18’i, diğer çocukların müstehcen bir şekilde onlara karşı büyüdüğünü söyledi.
- Öğrenciler özel alanlarına rıza göstermeden dokunulduğunu ve “pantolon” olduklarını bildirdiler – pantolonlarının veya şortlarının halka açık birisiyle sarsıldığını söylediler.
- Çocukların yaklaşık yüzde 14’ü cinsel söylentilerin hedefi olduğunu bildirdi ve yüzde 9’u okul soyunma odalarında veya banyolarda cinsel olarak açık bir grafiti ile mağdur olduklarını söyledi.
Ebeveynleri Çocukları Cinsel Taciz ve Zorbalıktan Korumak İçin Ne Yapabilir?
- Kiminle takıldıklarına dikkat et. Espelage “Çocuğunuzun arkadaşlarının ebeveynlerini izleyin, denetleyin ve tanıyın” diyor. Çocuğunuzla, insanlara nasıl davranılacağı ve neyin saygılı olup olmadığı hakkında konuşun.
- Cinsel taciz hakkında erken konuşmaya başlayın. Birisi işyerinde bir çalışanı ya da iş arkadaşını cinsel tacizden çok önce, bu kişi lise, ortaokul ve ilkokulda zararlı düşünceler ve davranışlar öğrenir. Espelage, “Okullar kadınların tacizi için ürüyor,” diyor. “Kolejde gördüğümüz şey K ile on iki arasında başlar.”
- Konuşmayı sürdürmek. Bu tek konuşma konusu değil. Çocuklara saygı ve cinsiyet yanlılığı hakkında bilgi vermek için günlük yaşamlarınızda her fırsatı değerlendirdiğinizden emin olun. Bir ürünü, bir ürünü satmak için kullanılan cimri bir kıyafetle gösteren bir reklamı geçtiğinizde, bunun nasıl zararlı bir mesaj olabileceği hakkında konuşun ve çocuğunuzdan neden erkeklerin bu kadar gösterilmediği veya neden kadınlar gibi sorular hakkında düşünmesini isteyin. Kim oldukları yerine nasıl göründükleri konusunda daha fazla yargılanma eğilimindedir. İnsanların yeteneklerine ve yeteneklerine ve karakterlerinin gücüne (ne kadar iyi olduklarına ya da hayırsever işler yapıp yapmadıklarına ya da gönüllü olmalarına ve başkalarına yardım etmelerine dayanarak) nasıl göründüğü ya da giydiklerine göre düzenli olarak konuşmaları gerekir.
- Espelage, çocuklara “dijital dövmelerini” düşünmelerini sağlayın. Çocuklara sürekli olarak Facebook veya Instagram ya da diğer sosyal medya sitelerinde yayınladıklarının sonsuza kadar, dijital dövme gibi olduklarını hatırlatın, Dr. Çocuğunuza yarı çıplak fotoğraflar veya cinsel veya zorbalık yapılı şakalar gibi şeyler göndermemesini hatırlatın. Espelage, “İyi çocuklar bile, rahatsız olsalar bile bir şeyle karşılaştıklarında başlarını belaya sokabilirler” diyor. “Artık yüksek riskli; çocuklar başını belaya sokarsa, bu ciddi olabilir çünkü bu bir suç olabilir. Şakalar için bile bir sonuç var. ”
- Okulunla konuş. Çocuğunuz zorbalık veya cinsel tacizin hedefi olmuşsa veya okulunda tanık olmuşsa, öğretmenler ve yöneticilerle konuşun. Bu araştırmanın en şaşırtıcı bulgularından biri, birçok çocuğun bu olayları üzücü olarak nitelendirmelerine rağmen, büyük bir olay olarak görmediklerini reddetmeleriydi. Espelage, bu tutumun kısmen zorbalık önleme programlarının bir parçası olarak cinsel tacizi ele almayan okul yetkililerinin bir sonucu olduğunu söylüyor. Bu çalışma, cinsel tacizin önlenmesinin, zorbalıkla ilgili ulusal konuşmanın bir parçası haline getirilmesinin önemini vurgulamaktadır.
- Diğer ebeveynlerden farklı olmaktan korkma. Muhtemelen, birçok ebeveyn çocuklarıyla cinsiyet yanlılığı ve cinsel taciz gibi şeyler hakkında yeterince konuşmuyor. Espelage “Çocuğunuz ‘Diğer ebeveynler bunu yapmaz’ diyorsa doğru bir şey yapıyorsunuz” diyor.
