Günümüzde yaşayan pek çok ebeveyn, günlük yaşamın görevlerini yerine getirmek için ekranlara güveniyor. Sadece çoğumuz iş için bir çeşit ekran kullanmakla kalmıyor, aynı zamanda kişisel yaşamlarımız için de kullanıyoruz. Bankacılık işlemlerinden hemen hemen bir doktora görünmeye, tabi ki eğlenceye kadar her şeyi yapmak için telefonlarımızda 7/24 güveniyoruz.
Ebeveyn olan bizler için ekranlar kesinlikle çocuklarımızın yaşamının ayrılmaz bir parçası oldu. Geçen ay, oğlumun anaokulu sınavına hazırlanmalarına yardımcı olmak için dijital alfabe Flashcards’a güvenmiştim. Küçük, odaklanmış dozlarda, ekranlar kesinlikle ebeveynlik araç kutumda bir kaynaktır.
Ama çocuklarımız için ekranların güvenliği her zaman aklımın arkasında. Ekranların uzun vadeli etkileri nelerdir? Çocuklarımızın beyinlerini nasıl etkiledikleri hakkında yeterince bilgimiz var mı? Kullanmanın uygun olduğundan nasıl emin olabiliriz? Pekala, 2017 Pediatrik Akademik Topluluklar Toplantısı’ndan elde edilen yeni bulgular, ekranların küçük çocuklar için konuşma gecikmeleri için bir risk oluşturabileceğini ortaya çıkardı.
Makalede Neler Var?
Ekranlar Toddler’in Konuşmasını Zarar Verebilir
Toronto’daki Pediatrik Akademik Topluluklar Toplantısı’nda sunulan özel bir çalışmada araştırmacılar elde tutulan ekranlar ile küçük çocuğun konuşma ve dil gelişimi arasında bir bağlantı olduğunu ortaya koymuşlardır.
Çalışma, 6 ay ile 2 yaş arasındaki 894 çocuğa 2011-2015 yılları arasında dört yıldan uzun bir süre boyunca bakıldı. (Yüzde 20) her gün en az 28 dakika boyunca bir el cihazı kullanıyordu. Elde taşınır ekranlar, çocukluk öğrenme tabletlerinden akıllı telefonlara, iPad’ler gibi normal tabletlere kadar her şeyi içeriyordu.
Araştırmacılar, konuşma ve ekranlar arasında negatif bir ilişki olabileceğinden şüpheleniyorlardı ve haklıydılar. Her geçen gün çocuklar ne kadar çok taşınabilir bir ekrana sahipse, yürümeye başlayan çocuğun ifade konuşmasında gecikme gösterme riskinin o kadar yüksek olduğunu bulmuşlardır. Bağlantı aslında zaman artışlarına bağlıydı. Dolayısıyla, örneğin, ekran süresindeki her 30 dakikalık artış için, anlamlı konuşma gecikmeleri riskinde% 49’luk bir artış oldu.
Bununla birlikte, ekran süresi sadece konuşma gecikmelerine bağlıydı ve başka herhangi bir iletişim biçimini etkilemedi. Örneğin, yürümeye başlayan çocuk perdesi kullanımı, sosyal etkileşimler, beden dili veya jestler için herhangi bir gecikmeye bağlı değildi. Ekran kullanımı, yalnızca sözlü olarak konuşulan sözcükleri ifade eden anlamlı konuşmayı etkiliyor gibi görünüyordu.
Uzmanlar Ne Diyor?
Çalışmanın ana araştırmacısı Dr. Catherine Birken, “Elde tutulan ekran süresi ile ekspresif dil gecikmesi riski arasındaki ilişkiyi bildiren ilk çalışmadır” dedi.
Diğer uzmanlar, bulguların, özellikle dil açısından, yürümeye başlayan çocukların gelişimini etkileyen tüm yolları tam olarak anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulduğunu desteklediğine dikkat çekmektedir.
Çalışma Sizin İçin Ne İfade Ediyor?
Amerikan Pediatri Akademisi, teknoloji değiştikçe ve günlük yaşamlarımıza daha fazla entegre olduklarından, yıllar boyunca çocuklar için tarama zamanı için yönergelerini revize etti. Ailelerin eskiden oturup TV seyretme biçimleri çok daha fazla durumda ekranlar içerecek şekilde gelişti ve AAP önerilerini değişen ekran teknolojisine dayandırmak zorunda kaldı.
AAP’ın küçük çocuklar için ekran zamanı için geçerli yönergeleri, tüm ekranların 18 ayın altındaki çocuklar için, ailenizle ve arkadaşlarınızla görüntülü sohbet etmekten vazgeçtiğini belirtir. 18-24 aylık çocuklar için, ebeveynlerin çocuklarıyla en iyi eğitim programlarını ve uygulamalarını kullanmaları teşvik edilir, çünkü kanıtlar, çocukların en iyi nasıl öğrendiklerini göstermektedir. AAP ayrıca, tüm denetimsiz medyanın küçük çocuklar için kullanılmasını tavsiye etmemektedir.
Bu nedenle, bu çalışma açısından, AAP, çocuklar için ekran süresini sınırlamak için güçlü önerilerde bulunmasına rağmen, tüm ekran zamanlarına karşı resmi bir politika yayınlamamışlardır. Bunun yerine, tüm aileleri dijital medyayı sağlıklı bir şekilde tanıtmak ve dahil etmek için kendi “Sağlıklı Medya Diyetini” geliştirmeye teşvik ediyorlar. Açıkçası, tüm çocukluk için tüm ekranları ortadan kaldırmak, gerçekçi değildir.
Bununla birlikte, bu çalışma, ekran zamanının bir çocuğun gelişimsel beynini nasıl etkilediğine, özellikle konuşma söz konusu olduğunda ve uzun süre iletişim kurma yeteneklerini nasıl etkileyeceğine dair hala bilmediğimiz çok önemli bir gösterge terim. Çocuğunuzun olası konuşma gecikmeleri riskini anlamak için çocuğunuzun çocuk doktoru ile konuşun ve aileniz için sağlıklı bir dijital medya planı geliştirmek üzere birlikte çalışın.
